De kracht van ons magische lijf

Griep hielp mij te vertragen

Sinds ik begonnen ben aan mijn reis naar het leven van Prana is er al heel wat op mijn pad gekomen.
Het is een prachtige, magische reis waarin soms hele heftige emoties omhoog komen.
Dynamieken worden steeds meer zichtbaar, en zijn soms enorm confronterend.
Begin Januari werd ik ziek, ik had de griep met een vleugje transformatie C.
Het was niet eens zo erg, behalve dat ik eigenlijk zoveel plannen had vanuit passie die allemaal aan de kant geschoven werden, geparkeerd.

Even niet, halt, stop!
Ik mocht alles loslaten, in de overgave.
Meer zelfliefde, en even geen andere mensen.
Dat vond ik lastig want ik had allerlei plannen voor mijn praktijk Feather Light.
Om de tafel met mijn vriendin waar ik de praktijk ruimte van gebruik, concrete plannen maken wat voor ons beide zou werken.
Ook had ik me al voor het eind van het jaar ingeschreven voor en introductiecursus Lomi Lomi massage.
Meerdere mensen hadden al contact met me opgenomen dat ze graag eens wilde langs komen voor een massage, of andere behandeling.

Ik was niet echt moe, had wel energie maar ook weer niet genoeg.
Op bed blijven liggen was het dus ook niet.
Dan maar een beetje zijn met mezelf en me vermaken met goede series.
Na een tijdje was ik koorts vrij en voelde me ook weer wat beter in energie.
Na de 10 dagen thuis zitten kon ik weer naar mijn vrijwilligerswerk wat een aangename verandering was in het thuis zitten.
Op zaterdag had ik een one day retreat staan, dit had ik ook al voor mezelf gepland voor het oude jaar was afgelopen. Opgelucht dat ik daar in ieder geval wel heen kon, even lekker een hele dag ontspannen en fijne dingen doen. Georganiseerd door mijn lieve Pranic begeleidster met goede vriendin.
Het was een heerlijke dag met Kundalini yoga, een dynamische ademhalingssessie, soundhealing en mantra zingen + cacao ceramonie.

Hoe ziekte mij confronteerde met oude angsten

Het was maandag 17 Januari, de eerste dag van de nieuwe week na het one day retreat.
Ik zat vol energie maar er was ook iets aan de hand..
Het gevoel / idee van een opkomende blaasontsteking.
Nu wist ik dat dit ook een detox effect zou kunnen zijn vanwege het prana proces.
Dus ik gewoon vaker drinken, meer naar de wc.
Ik had een beetje pijn link in mijn onderbuik en wat bloed met helemaal uitplassen.

Dinsdagochtend was dit voorbij en ik had goede hoop, maar middags kreeg ik ook lage rugpijn link onderin. Dit was niet heel erg aangenaam te noemen waardoor ik besloten had om mijn poetswerk naar Donderdagochtend te verplaatsen. Ik had ondertussen al contact gehad met Amudra mijn pranic teacher/ begeleidster over dat ik moeite had met voelen wat ik nodig had en dat ik graag behoefte had aan een privé sessie. Dus deze hadden we ingepland.
Toen ik donderdagochtend toch wel de zenuwen kreeg omdat autorijden ook niet echt lekker ging heb ik haar opgebeld. Het uitspreken van de angsten werkt toch nog steeds heel goed, en soms is dat dus zo hard nodig. Ik ben een zoeker als het gaat om sensaties in mijn lijf en dingen die ik zie.
Dit komt voort uit mijn angst dat er iets vreselijks mis kan zijn met mijn lijf, met mij.
Vooral dat mijn lijf het allemaal niet aan kan. Jaren geleden had ik nog enorme paniek en angstaanvallen dus voor wie dit heeft, ik weet wat het is!

Ik zou last kunnen hebben van niersteentjes, iets wat los zou kunnen komen door het detoxen.
Dat kon de pijn veroorzaken aan mijn nier, en bloed met plassen.
Ook mijn plas was behoorlijk troebel ondertussen, zoiets als troebele appelsap.
Verder moest ik wel in de gaten houden dat ik geen koorts kreeg, wat dat zou kunnen wijzen op een nierbekkenontsteking en dan moest ik even naar de huisarts gaan met mijn potje plas.
Ik was opgelucht, en hoopte eigenlijk dat de huisarts niet nodig zou zijn want ik ben niet zo huisarts loper.

Vrijdagmiddag en wat denk je, ik had koorts! 39,7 nog wel!
Wat nu? Want ik voelde me wel beter, de pijn in mijn rug was zeker minder geworden.
In overleg ben ik toch aan een tinctuur gegaan voor mijn blaas en nieren.
Daarnaast ben ik fruit gaan eten, en nog steeds verder braaf aan mijn sap.
Ook voelde ik heel sterk dat soms een rijstwafel in het moment goed was, ik had namelijk ook last van diaree door de cacao.

Steeds beter kon ik voelen wat ik en mijn lijf nodig had

Dankzei Amudra heb ik het internet ingeruild voor het boek; Zielsoorzaken van ziekten , gebaseerd op de 5 biologische wetten van dokter hamer. Elke keer als er iets op kwam ging ik kijken wat het conflict zou kunnen zijn, voorbeelden lezen.
Dit gaf zoveel meer rust en inzicht.
Ik voelde me steeds sterker worden, ook in het intuïtief weten wat mijn lijf nodig heeft in het moment.
Het lijf vroeg me constant over te geven aan dat wat zich aandiende.
Dat kwam soms met vlagen van koorts, veel drinken en plassen.
Soms begon ik de shaken, mijn lijf wilde dan er iets uitgooien.
Elke keer kwam er weer een ander stukje, een ander kindje omhoog die aandacht vroeg.

Wat begon met een soort blaasontsteking, last van mijn linker nier want alles was aan de emotie kant van mijn lijf te vinden. Mijn heup die ook gezellig mee deed in het pijn stuk. De hele basis werd getransformeerd, de angst om mezelf niet te kunnen dragen, niet te kunnen ondersteunen.
Dat mijn lijf het niet aan zou kunnen, dat ik er aan onderdoor zou gaan.
Het stukje op eigen benen staan. Het werd me allemaal getoond en ik mocht het vooral helemaal voelen.
Zo kwam ik later in de week in een stuk waar ik voelde dat het ging om mijn 2 jarig meisje.
Ik voelde me totaal niet veilig op de opvang en de vrouw waar ik het heel goed mee kon vinden die vertrok ineens. Een zacht lief, onschuldig kleinhoudend niets durven te zeggen.. Zo’n meisje was ik.
Ondertussen was nu mijn mond ontstoken, een grote bal aan de rechterkant van mijn mond, links ook een plek en mijn tong helemaal vuurrood! Als een klein kind heb ik voornamelijk ijsjes zitten sabbelen.

Journey Sessie bij Amudra

Een week later op vrijdag had ik een journey sessie staan bij Amudra.
Ik voelde zo diep van binnen dat ik mezelf daar heen mocht rijden, hoe beroerd ik me ook voelde.
Want alle kleine kindjes in mij wilde door mij gebracht worden.
Zo ging ik onderweg, met spuugbak, fles water en sap.
Dat vond ik zo enorm spannend wat ik had me nog nooit zo naakt gevoeld!
Voelde me beroerd, zag er niet uit, geen make-up op, helemaal rauw..

Een prachtige sessie volgde, magisch gewoon!
Het gevoel alsof ik een hele wereldreis gemaakt had, maar dan naar binnen.
Van een klein meisje op de basisschool, tot terug als baby in de buik waar ik mijn broertje weer zag maar een hele andere en mooie ervaring had waar ik zo dankbaar voor ben en nog steeds emotioneel van kan worden. Tot aan dat ik een zaadcel was die moest vechten voor zijn leven om de eicel te bereiken.
Die euforie van het overleeft te hebben, binnen zijn en de eenwording, wauw! Dat is niet te bevatten mooi! Als een ander mens ben ik de deur uit gegaan, en zo voel ik me nog steeds!

Ons lijf is magisch mooi!!

Ondanks dit zware proces, en dat ik ook heel erg moe was daarna omdat mijn lijf ook enorm had heeft gewerkt ben ik dankbaar! Ik ben zo verschrikkelijk dankbaar voor alles wat ik hem mogen voelen, doorvoelen en ervaren. Het is een prachtig proces geweest!
Zoveel nieuwe en mooie inzichten, nieuwe bewegingen voorwaarts.
Die ik zeker nooit had ervaren met andere therapieën, want ik heb al zoveel gedaan.
Dit is vast niet voor iedereen de weg maar voor mij zeker wel.
Leeg zijn helpt mij enorm om alles te voelen en aan te gaan, er is simpelweg geen verschuilen meer mogelijk. Ja dat is zwaar, zeker waar.
Dit is alleen zo nodig, alles voelen zoals het komt.
Zoveel waardering heb ik gekregen voor ons magische mooie lijf dat heel goed kan aangeven wat er aan de hand is. Op een andere manier dan woorden maar als we wat beter luisteren kunnen we die taal ook verstaan. In zachtheid luisteren naar de fluisteringen, geen woorden maar energie signalen.
Tintelingen, kriebeltjes, sensaties, kippenvel, buikpijn het kan van alles zijn.

Wees vooral niet bang, voor dat wat komt! Wat het dan ook is, luister, voel en ervaar.